تخصیص بودجه برای وزارت فرهنگی هنری بوق!
تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۰۵۰۲۳
کلیات بودجه ۲۷۳۷ هزارمیلیارد تومانی سال۱۴۰۳ توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی با اکثریت آرا رد شد. به گفته جلال محمودزاده، نماینده مردم مهاباد؛شایدیک دلیل رد بودجه تزریق تورم۵۰درصدی درسال۱۴۰۳به جامعه بوده است. درحالی که حقوق ومزایای کارمندان وکارگران بین۱۸الی۲۰درصددرسال اتی افزایش می یابد اما تورم ۵۰درصدی فشارمضاعفی برانان وارد می کند وبه یقین مردم بایداز«خروس خون تابوق سگ»درپی لقمه نان سفره های خالی باشند!
با توجه به تلاش های ناکام دولت ومجلس در تامین مایحتاج سفره مردم طی چندسال اخیر، پیشنهاد می شود دولت برای تسکین درد و رنج های مردم درسال آتی «وزارت بوق»با صدارت صادق بوقی راه اندازی کند، چون دست درکاران کاهش تورم، صرفا دست به دعا برده اند و تلاشی برای کاهش درد و رنج ناشی از فقر مردم انجام نداده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هرچند تاکنون وزارت ارشاد و صدا و سیما با وجود بودجههای میلیاردی، نتوانسته اند فضای شاد و مفرحی را برای مردم ایجاد کنند، چون از منظر مردم نهادهای شادی آفرین رسمی به دلایل محدودیتهای قانونی و شرعی تاکنون تاثیرگذار نبوده اند، مضاف بر آن، خود این نهادهای حکومتی، بیش از آنکه شادی و نشاط به جامعه تزریق کنند اغلب درتکاپوی محدودیت برای شادی آفرینی شادکامان بوده اند.
تجربه مثبت ترانه و حرکات موزون صادق بوقی بدون بودجه و هزینه دولتی، تاثیرات مثبت و شگفت انگیزی را درپی داشته تاحدودی که قاره آسیا و آفریقا را بایک ترانه شاد بومی و حرکات موزون ایرانی درنوردیده است. کمپین «صادق بوقی» نه تنها موجب ایجاد شادی و شادمانی درجامعه بحران زده ایران شد، بلکه بودجه و هزینه ای هم برای دولت و مجلس دربر نداشت و صد البته موجب جهانی شدن ترانه محلی وحرکات موزون شد.
با این مقدمه پیشنهادهایی به دولت و مجلس شورای اسلامی در آستانه اصلاح و بازنگری بودجه سال ۱۴۰۳ اعلام می کنم:
۱-دولت با توجه کارآمدی نقش بوق درشادی آفرینی، لایحه تاسیس و راه اندازی «وزارت بوق» را به مجلس شورای اسلامی تقدیم کند. البته نیازی به تخصیص بودجه درسال ۱۴۰۳برای شکل گیری این وزارت خانه نیست، چون به اندازه کافی انگیزه تامین شادی در وجود تک تک آحاد مردم ایران وجود دارد و به تعداد فراوان بوق شادی درخانه ها موجود است. بنابراین تاسیس این وزارت خانه درتمرکز تدوین قوانین و ممانعت از برخورد غیرقانونی با شادی مردم و برنامه های وزارتخانه بوق، کارآمدخواهدبود.
۲_مجلس شورای اسلامی دربودجه سال آتی ازبودجه بنیادهای انتفاعی، ببخشیدغیرانتفاعی، کم کند و به وزارت بوق تخصیص دهد، در ضمن با مشارکت کمیسیون های اجتماعی وفرهنگی، هرچه سریع تر لایحه تاسیس تخصیص و تشکیلات وزارتخانه بوق را تصویب کنند.
۳-صداوسیما شرایط مناسب شکل گیری و ماموریت های این وزارت خانه رابرای مردم ناآگاه و بل افراد تندرو جامعه توضیح دهند تا خدای ناکرده در جامعه رفتارهای «ضدبوق»، ترویج نشود بنابراین با تبویب و راه اندازی وزارت بوق، صداوسیما دربوق وکرونا بدمندکه بوق داریم تابوق ... این ها را گفتم تا آقایان جبلی و جلیلی تلاش موثری برای ترویج شادی درجامعه داشته باشند تابرخی افراد عصبانی بعدهامدعی نشوند:«مگر مابوقیم» که خبر نکردید!! و صد البته ازتجربیات صادق بوقی و بوقچیان معزز میهن اسلامی به نحو احسن استفاده کنند تا شاید مخاطبان صداوسیما تاحدی افزایش یابند هرچند بدون آمارسازی ها، هم اینک میزان مخاطبان برنامه مفرح «او، او، او، او» بیش از مخاطبان برنامه های چندین شبکه رادیویی وتلویزیونی صداوسیما بوده است. شاید راه اندازی اتاق فکربا مشارکت صادق بوقی، خوشایند خانواده صداوسیما نباشد اما بدنیست از نظرات ایشان هم بهره بگیرند امید که گشایشی دربرنامه های تلویزیونی ایران رخ دهد.
۴_ وزارت صمت بودجه ای برای تولیدبوق وطنی، و توزیع آن در سراسر کشور تخصیص دهند تا در آتیه مردم فشار تورمی ۵۰ درصدی را با بوق زدن های مکرر اتومبیل ها درخیابان هاپاسخ ندهند. طبعا این نوع تولیدات مثل خودروهای وطنی، نیازی به استاندارد و ایمنی سازی ندارد، فقط مهم صدای بوق شادی است که از آن به جامعه تزریق شود. بگذریم شایداگرتجربه موفقی به دست آمد بوق اتومبیل ها هم با بوق های شادی تعویض شوند تا اعصاب مردم درخیابان ها تاحدودی آرامش داشته باشند.
۵-وزارت گردشگری و آقای ضرغامی می توانند با ترتیب دادن صبحانه کاری با صادق بوقی، از تجربیات وی برای جذب گردشگر خارجی ، تولیدصنایع دستی بوق با رویکردهای ملی بهره بگیرند، خدا راچه دیدی شاید همان مردمان آسیایی و آفریقایی علاقمند سفر به ایران و دیدار با صادق بوقی باشند، هرچند فرهنگ بوق ازعهدبوق درجامعه ایران بوده است!
۶- وزارت فرهنگ و ارشاداسلامی به همراه «بنیادسعدی» و سایربنیادهای وابسته و انتفاعی می تواننددرباره فرهنگ بوق پژوهش هایی انجام دهند و آیین نامه اجرایی بوق شادی، نحوه حرکات موزون منطبق با قانون، حذف جملات منفی درباره بوق زنی، از جمله بوق حمام عروسی، بوق زدن ازسرگشاد و بوق زنی برای سفر آخرت و انواع بوق دیگر را از فرهنگ عمومی اهتمام ورزند و صد البته با اعزام بوق چیان شاداب وشادمان به اقصی نقاط کشور درایام اعیاد از هر نوع اش، شادی رابه خرد وکلان جامعه تزریق کنند.
۷- از وزارت بهداشت، تقاضا می شود با توجه به تجربه کشف ۷ نوع واکسن ضدکرونایی، یک واکسن تزریق شادی تولیدکنند تا درمواردی که مردم براثرتورم کمرشکن سال آتی دچاراضطراب، استرس و افسردگی مفرط شدند، با تزریق آن درشبکه های بهداشت، موجبات شادی و بی خیالی را درقشر آسیب پذیر فراهم کنند.
۸-درخاتمه به صادق بوقی پیشنهادمی شود ازحالا به فکرتاسیس وزارت بوق و تدوین آیین نامه بوق چیان شادی آفرین در جامعه باشند، بعید میدانم دولت ومجلس تلاشی در زمینه تاسیس وزارت بوق داشته باشند طبعا تلاش های خستگی ناپذیر بوقچیان بامرام و حمایت مردمی نتیجه مثبتی درپی خواهدداشت !!
216216
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1849232منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ادغام وزارتخانه ها و سازمان ها نمایندگان مجلس شورای اسلامی لایحه بودجه مجلس شورای اسلامی راه اندازی وزارت بوق صادق بوقی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۰۵۰۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بودجه دولتی برای حوزههای علمیه | جمع مبلغ نهادهای فرهنگی و مذهبی ۶۷ هزار میلیارد تومان!
روزنامه جمهوری اسلامی به انتقاد از تخصیص بودجه دولتی برای حوزه های علمیه و حرم امام خمینی پرداخت.
این روزنامه نوشت: به مناسبت بررسی بخش هزینههای لایحه بودجه کل کشور سال ۱۴۰۳ فهرستی از بودجههای پیشنهادی دولت برای نهادهای فرهنگی و مذهبی در فضای مجازی و رسانهها منتشر شد که با اعتراضهائی همراه است.
اعتراضها عموماً بر این محورها متمرکز هستند که در شرایط دشوار اقتصادی کشور چرا به این نهادها بودجه تعلق میگیرد و یا چرا چنین مبالغ زیادی برای آنها پیشنهاد شده است؟ محور دیگر اعتراض نیز اینست که این نهادها تأثیر ملموسی بر زندگی مردم ندارند و به همین دلیل تخصیص چنین بودجههائی به آنها منطقی نیست.
طبق آنچه در فهرست منتشرشده آمده، جمع مبلغ پیشنهادی برای نهادهای فرهنگی و مذهبی ۶۷۰ هزار میلیارد ریال است که البته رقم قابل توجهی است.
بدون اینکه درباره محورهای اعتراضات یادشده قضاوتی داشته باشیم، بر این نکته تأکید میکنیم که بعضی از نهادهائی که نامشان در فهرست آمده اصولاً وجودشان ضرورتی ندارد، بعضی دیگر از آنها خاصیتی ندارند، تعدادی نیز به میزان بودجهای که برای آنها پیشنهاد شده اثربخشی ندارند و در مورد حرم امام خمینی نیز همانطور که در سالهای گذشته بارها تذکر دادیم اصولاً اینهمه توسعه و خرجتراشی خلاف مشی خود امام است. باقی میماند بودجهای که برای حوزههای علمیه پیشنهاد شده که اشکال اساسی آن مربوط به استقلال روحانیت است.
در سالهای گذشته هنگامی که به تخصیص بودجه دولتی برای حوزههای علمیه و نهادهای مرتبط با آنها انتقاد میکردیم، بعضی از طلاب و علما در قالب گلایه به ما میگفتند مگر از وضع شدیداً فلاکتبار طلاب و روحانیین از نظر معیشت خبر ندارید که به بودجه مربوط به حوزههای علمیه اعتراض میکنید؟
جواب این بود و اکنون نیز اینست که میدانیم بسیاری از طلاب و فضلای حوزههای علمیه و حتی علمای شهرستانها با فقر و ناداری دست و پنجه نرم میکنند و تعداد زیادی از آنها بخش قابل توجهی از وقت خود را به کارهای خدماتی از قبیل پیک موتوری، مسافرکشی و تمیز کردن خانهها و شرکتها مشغولند تا بتوانند از عهده حداقل هزینه زندگی برآیند. با اینحال به دلایل متعدد معتقدیم روحانیت نباید از بودجه دولتی ارتزاق کند.
ممکن است افرادی به دلایل خاصی که دارند، اعتقادی به آنچه ما به عنوان دلایل متقن برای ضرورت اجتناب روحانیت از پذیرش بودجه دولتی مطرح میکنیم نداشته باشند. این، حق طبیعی آنهاست که اینگونه فکر کنند و از تخصیص بودجه دولتی به حوزههای علمیه دفاع نمایند. میبینیم که در عمل نیز تفکر آنها بر کشور حاکم است و متولیان امور به آنچه دیگران با نیت خیرخواهی و مصلحتاندیشی برای روحانیت میگویند اعتنائی نمیکنند و ترتیب اثر نمیدهند.
مهمترین دلیل برای این تفکر که حوزههای علمیه و دستگاههای مرتبط نباید از بودجه دولتی ارتزاق کنند اینست که وابسته شدنشان به بودجه دولتی آنها را به دولت و حکومت وابسته میکند و استقلال را که سرمایه اصلی روحانیت است از آن سلب مینماید.
هیچکس نمیتواند ادعا کند که روحانیت میتواند به بودجه دولتی وابسته باشد و در عین حال استقلال خود را هم حفظ کند. علت اینکه امام خمینی هرگز اجازه استفاده حوزههای علمیه از هیچ بودجهای غیر از آنچه مردم با طیب خاطر به آنها میدهند را ندادند، همین بود که آن را با استقلال روحانیت در تضاد میدانستند.
تجربه چند دهه اخیر نیز بر صحت نظر امام خمینی مهر تأیید گذاشته است. مراجع صاحبنام و ذینفوذی مانند مرحوم آیتالله فاضل لنکرانی و آیتالله صافی گلپایگانی نیز بر همین عقیده بودند و همین مسیر را ادامه دادند.
نکته دیگری که باید مورد توجه روحانیت قرار گیرد اینست که تنگناهای معیشتی در حال حاضر به آنها اختصاص ندارد. این، گرفتاری بزرگی است که دهها میلیون نفر از مردم کشورمان با آن دست و پنجه نرم میکنند. افتخار روحانیت در طول تاریخ این بود که مانند ضعیفترین اقشار جامعه زندگی میکرد و به همین دلیل، خودش محبوب و کلامش نافذ بود.
حالا هم باید مانند مردم عادی زندگی کند تا مردم پذیرایش باشند. مردم وقتی استقلال روحانیت را ببینند و احساس کنند که حامی آنها و زبان گویای آنهاست، حاضرند هرچه دارند را با روحانیت تقسیم کنند تا این نهاد باقی بماند و بتواند در مقاطع حساس در برابر ظلم و ناروا بایستد.
خوبست این را هم به عنوان نکته پایانی بگوئیم که بودجههای دریافتی حوزهها بیش از آنکه صرف طلاب نیازمند شود به پشتمیزنشینانی میرسد که حوزههای علمیه بدون آن میزها هم میتوانند ادامه حیات بدهند و چه بسا حیات بهتر. با توجه به این واقعیتها آیا بهتر نیست روحانیت خودش پیشقدم شود و از گرفتن بودجه دولتی خودداری کند؟